رضا هدایت

3-

حالا که فیس من بروی بوک توست
چشمم خیره به چین و چروک توست
از رشته های سیاه و سفید موی تو
دیدم سر رشته جهان به دوک توست

5-

اگر دستم رسد بر زلف معشوق
به هر تارش زنم صد دانه منجوق
به دل دارم امید آن دم که دلدار
ز من یاد آورد روزی به یک بوق !

تق تق کفش تو زیباست به گوش
می رسد همچو سرودی ز سروش
این تو هستی که می آیی یا نه
یا صدای سم یک اسب چموش؟

8-

9-

10-

11-

تنی مانند پنبه نرم داری
وجودی مثل کوره گرم داری
نمی رنجی تو از گرما و سرما
به جای پوست گویا چرم داری